Pojęcie „nieletni” oznacza w prawie polskim to, co w języku potocznym „dziecko”. Nieletni podlegają w określonych warunkach odpowiedzialności za popełnione czyny stanowiące przestępstwa na gruncie kodeksu karnego i innych ustaw, z tym, że czyny te nazywa się w przypadku odpowiedzialno-ści nieletniego czynami karalnymi, a nie przestępstwami. Aby nieletni poniósł taką odpowiedzialność, musi mieć ukończone 13 lat, ale nie mieć jeszcze lat 17. Przewidziane są wobec niego specjalne środki wychowawcze lub popraw-cze. Środki takie nie są karą, ale mają za zadanie nieletniego wychować oraz wywołać korzystne zmiany w jego zachowaniu i usposobieniu. Ponieważ wo-bec nieletniego nie stosuje się kar, jego sprawą nie zajmuje się sąd karny, a sąd rodzinny, który jest do tego lepiej przygotowany oraz bardziej doświadczony w postępowaniu z dziećmi (por. art. 1-3 u.p.n.).